maseh ku ingat

Rumah saya di Parit 11 Sg.Tkg. Sidin kawasan bendang padi,sekolah rendah di Sek.Rendah STS jaraknya lebih kurang 3 batu ,pergi sekolah berjalan kaki.Jalan kecil tiada tar atau diturap dengan batu.Bila misum hujan jalan berlumpur,becak dan licin,macam kubang kerbau,sampai kebuku lali dan ada yang sampai kebetis.Bayangkan lah macam mana nak pakai kasut kesekolah.Kasut baru basuh dan di sapu kapur putih.Kasut zaman itu jenis tapak getah dan atasnya dari kain,yang popular waktu itu jenis Fong Keong harga rm 1.50 sahaja dan yang berkemampuan beli brand Badminton Master rm 3.50 .Yang pakai jenis Badminton Master dikira ada klas lah.Maka pergi lah kesekolah kasut dibimbit,berjalanlah dengan kaki ayam pandai2 lah mengelak lumpur,cari rumput,dan lompat2 lah kalau tidak redah aja lumpur itu ,kaki pun beselut.Nasib tak baik lompat punya lompat tergelincir pulak maklumlah licin,habis pakaian berlumpur dan basah inilah peluang untuk ponteng sekolah.Zaman dulu hidup tidak lah mewah,sepasang kasut itulah untuk kesekolah,bersukan dan lain2 aktiviti.Kasut tak sempat hendak kering,tak sampai 3 bulan kasut koyak dan bertukar warna menjadi coklat.Itu lah kisah "terkenang semasa dulu hati ku merasa rindu......"(R.Azmi)